“Zie, HEERE, Gij weet het alles”.

— Psalm 139:3b

In Psalm 139 lees je dat de Heere alwetend is. Dat betekent dat Hij alles van ons afweet. Hij kent onze daden, onze woorden, ja zelfs onze gedachten. Hij weet van onze omstandigheden, van onze aanvechtingen af. Niets is voor hem verborgen. Het is David, want hij heeft deze psalm moeten schrijven, tot grote troost. Hij kent de Heere door het geloof. Hij weet dat de Heere in alles het goede met hem voorheeft en dat alles wat de Heere weet veilig bij Hem is. 

Weet je wat dit voor jou betekent? Dat je voor Gods niets kan verbergen. Je kunt je voor mensen anders voordoen dan je werkelijk bent. Je kunt de schijn ophouden dat je de dingen van de Heere zoekt, terwijl je eigenlijk een dubbelleven leidt. Mensen zien het niet. Maar God wel. Hem kun je niet bedriegen. Het is een waarschuwing. Maar laat het je vooral tot troost zijn.

Want voor Hem hoef je ook niets te verbergen. Hij doorgrondt je hart en kent je hele leven. Hij weet van je worstelingen. Je vragen. Je stil verdriet. Hij weet van je verborgen zonden. En ondanks dat Hij alles van je weet, zoekt Hij je door Zijn Woord telkens weer op en draagt Hij dagelijks Zijn zorg voor je. Is dat geen troost? Daarom mag je al je verborgen zonden, al je verborgen nood en zorgen oprecht voor Hem uitspreken. Hoe groot je zonde, hoe groot je nood ook is: je ‘verrast’ Hem daar nooit mee. En in dat alles wil Christus genadig naar je omzien. Ook vandaag.