En hij voerde mij weg in den geest op een groten en hogen berg, en hij toonde mij de grote stad, het heilige Jeruzalem, nederdalende uit den hemel van God.

— Openbaring 21: 9-27

In een visioen krijgt Johannes op Patmos te zien, hoe het nieuwe Jeruzalem uit de hemel neerdaalt. Het is de lichtstad met paarlen poorten. Een stad, waar geen straatverlichting brandt. Ook het licht van de zon en van de man is in deze stad niet nodig. God Zelf zal deze stad verlichten. Het Lam Gods staat als een eeuwige kaars te branden. De stadspoorten gaan er ook niet dicht. Dag en nacht staan de poorten open. Nooit zal er één vijand meer binnenkomen. Waar de meeste wereldsteden broeinesten van ongerechtigheid zijn, zal in deze stad nooit worden gezondigd. Alles zal er volkomen zijn. Er is zal geen wanklank worden gehoord. Alles zal zingen tot eer van het Lam.

De vraag is natuurlijk wel: zal jij daar ook zijn? We kunnen nu elke zondag “een rondleiding” krijgen. We kunnen elke dag in “de Reisgids” lezen, hoe mooi die stad eruit ziet. We kunnen wekelijks ervan horen, hoe goed het in die stad is. We zullen echter een burger van deze stad moeten worden. Wij zullen ingeschreven moeten staan in de burgerlijke stand van het hemelse Sion. Dat kan alleen door wedergeboorte.

Het is vakantietijd. De koffers worden gepakt. Maar nog beter is het dat “de verhuiswagen” voor rijdt voor ons levenshuis. We moeten immers van woonplaats veranderen. Een Adamiet moet worden tot een Sioniet. De Heere wil het geven op het gebed.