…maar den ongehoorzamen wordt gezegd: De Steen, Dien de bouwlieden verworpen hebben, Deze is geworden tot een hoofd des hoeks, en een steen des aanstoots, en een rots der ergernis; dengenen namelijk, die zich aan het Woord stoten, ongehoorzaam zijnde, waartoe zij ook gezet zijn.

— 1 Petrus 2: 7b en 8

De overdenkingen deze week eindigen met een ernstige waarschuwing. Namelijk: je kan die Steen verwerpen. En dan is die Steen niet jouw Hoeksteen, maar een steen waar je je tegen stoot. Waar je je aan ergert. Waar je in sneltreinvaart tegen te pletter loopt. Dood loopt. Want als je deze steen afkeurt en weggooit en verwerpt, dan kies je niet voor het leven, maar voor de dood.

 

Gruwelijk hè?

 

Het leven zo dichtbij gebracht. Jezus is je verkondigd. Hij wordt je aangeboden in het Evangelie als het middel tot je behoud. God heeft gekozen. Voor de Heere is Hij dierbaar (kostbaar). En jij kijkt naar die steen, keurt die steen en zegt: “Niet geschikt. Afgekeurd. Weg ermee!”. En je verwerpt de boodschap die je kan redden en je verwerpt Jezus.

 

Hoe doe je dat? Door je te ergeren aan het Woord. Ergeren aan de preken. Ergeren aan het Bijbellezen. Je te irriteren aan de boodschap van het kruis. Jezus niet aan te nemen als je Redder en Verlosser. Keuren, afkeuren en weggooien. Niet luisteren naar het Woord. Ongehoorzaam zijn. Je eigen weg gaan. In je dood blijven liggen en rondwentelen in de zonde als een varken in de modder.

 

Als je zo doorleeft, jonge vriend en vriendin, valt die Rots straks op jou en verplettert je.

 

Wil de Heere dat? Zoekt Hij jou ondergang? Nee! Hij zoekt je behoud. Hij legt een Steen. Hij bouwt een huis. Hij roept je uit je duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Luister je?