Toen nam Samuël den oliehoorn en hij zalfde hem in het midden zijner broederen

— 1 Samuël 16: 13a

De Heere weet goed wat Hij doet. Hij is wijs van hart. Zijn gedachten zijn hoger dan onze gedachten. Hij vernedert, ook verhoogt Hij. Hij verheft de geringe uit het stof en verhoogt de nooddruftige uit de drek. Dat is Zijn keuze. Hij verkiest en verwerpt. 

Dat blijkt in het leven van David. Samuël moest op pad. Hij moest zijn hoorn vullen met olie en naar Isaï gaan. Want de HEERE had Zich een koning onder zijn zonen uitgezien. Samuël sputterde. Hij was bang dat Saul het zou horen en hem zou doden. Maar God sprak met macht. Hij ging.

De geschiedenis is welbekend. Eliab was niet de verkorene. God had hem verworpen. Abináb was het ook niet. Zelfs Samma niet. Geen van de zeven zonen was verkoren. Toen bleef alleen hij over die in ieders oog het minst geschikt was. De kleinste. Schoon van aanzien, maar veel te jong. Juist hij werd gezalfd. En de Geest des HEEREN werd vaardig over hem.

De leer van verkiezing en verwerping is niet populair. Toch is die Bijbels. Gelukkig wel. Want zonder verkiezing zou iedereen volharden in zijn keuze tegen God. Jij ook. Bid daarom gedurig: ‘Trek mij, wij zullen U nalopen.’ Welzalig dien Gij hebt verkoren, dien G’uit al ‘t aards gedruis, doet naderen en Uw heilstem horen. Ja, wonen in Uw huis.