Want een levende hond is beter dan een dode leeuw

— Prediker 9:4

Een hond was vroeger in Israël minder goed af dan nu bij ons. Dat ging dan ook niet over een tam en trouw huisdier, maar over een wilde hond. Er wordt in de Bijbel met verachting en afschuw over gesproken. Zo’n beest at vleesresten, likte bloedsporen en vrat zelfs z’n eigen uitbraaksel weer op. De bevreesde Mefiboset kon zich voor koning David dan ook niet dieper vernederen dan door zichzelf een dode hond te noemen. Nee, zie dan een leeuw. Daarover staat de Bijbel vol met eervolle uitspraken. De leeuw heeft gebruld, wie zou niet vrezen? (Amos 3:8). Waarom is volgens de wijze Salomo een levende hond toch beter dan een dode leeuw? Wel, omdat het leven nog hoop geeft om iets goeds te genieten, zelfs voor een hond! Maar de dood laat geen spoortje van genieten meer over, zelfs niet voor een leeuw! Geniet jij van de zegeningen, die God je genadig geeft? Geniet je van de grote zegen van het Woord van God? Zolang je leeft, is er hoop voor jou! Al ben je door je zonden zo vuil en verwerpelijk als een dode hond, de HEERE biedt je Zijn genade aan! Jongeling, Ik zeg u: sta op! (Luk.7:14)