En als Herodes Jezus zag, werd hij zeer verblijd.

— Lukas 23: 8a

Van Herodes staan niet alleen slechte maar ook goede dingen in de Bijbel. ‘Hij vreesde Johannes, wetende dat hij een rechtvaardig en heilig man was, en hield hem in waarde; en als hij hem hoorde, deed hij vele dingen, en hoorde hem gaarne.’ Herodes zou in onze tijd misschien een zeer prominente kerkganger geweest zijn die graag een goede dominee mag horen.

Het verbaast dan ook niet dat we lezen dat hij ‘zeer verblijd’ was om Jezus te zien. ‘Want hij was van overlang begerig geweest Hem te zien omdat hij veel van Hem hoorde.’ En hij hoopte op een wonder of twee. Hij ‘hoopte enig teken te zien dat van Hem gedaan zou worden.’

Hij stelde Jezus veel vragen. Maar … Die antwoordde hem niet. Toen sloeg de stemming bij Herodes om. Hij verachtte Hem en bespotte Hem, met zijn krijgslieden. Hoe herkenbaar is deze houding van Herodes. Er kunnen tijden in ons leven zijn dat we met meer dan gewone aandrang de Heere zoeken. We gaan vaker naar de kerk dan we gewend waren. We lezen de Bijbel aandachtig en proberen ernstig te bidden. Maar … Hij antwoordt ons met niet één woord.

Dan worden we boos. Sommigen besluiten om de kerk voor eens en voor altijd de rug toe te keren. Ze kunnen niet meer geloven. Een jammerlijke vergissing die eeuwig betreurd zal worden. Houd toch liever aan! ‘Zo Hij vertoeft, verbeid Hem.’