De goddelozen worden omgekeerd, dat zij niet meer zijn; maar het huis der rechtvaardigen zal bestaan.

— Spreuken 12:7

De wereld zegt: eind goed, al goed. De Bijbel zegt: begin goed, al goed. Christus sluit de bergrede af met de gelijkenis van twee bouwers. Toen de wijze bouwer nog aan het graven was, was de dwaze bouwer al klaar. En dat valt niet altijd mee. Asaf geeft dat eerlijk toe in Psalm 73. Op het eerste gezicht lijkt onze tekst helemaal niet waar te zijn. De rechtvaardigen hebben elke dag hun bestraffing en het lijkt wel of de goddelozen alleen maar voorspoed hebben. Maar toch is de voorspoed van de goddelozen op zand gebouwd. Asaf zag dat toen hij op hun einde merkte. O vreselijke dag, om zonder fundament te moeten sterven. De wijze bouwer groef net zo lang totdat hij niet verder kon. Hij stootte op een rotsvast fundament. Voor Gods rechterstoel geldt maar één Naam. De Naam van de Heere Jezus. Wie door het geloof op Hem heeft gezien, die is voor tijd en eeuwigheid gered. Echter buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf. Niet wat wij doen of gedaan hebben is van beslissend belang. Alleen de gerechtigheid van Christus is het fundament om getroost te leven en zalig te sterven. Ben jij in Christus? Als je deze nacht gaat sterven? Als je nu voor God moet verschijnen? Wat houd je dan over? Is Christus jouw leven? Is Hij jouw Fundament?