Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop. Indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur zal opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.
— Openbaring 3:20
Al ben je nog zo lauw en al beeld jij je nog zoveel in, kniel vandaag met berouw aan Zijn troon en belijd vandaag je zonde. Je hoeft niet bang te zijn dat Jezus onwillig is om jou zó te ontvangen.
Hij staat al zo lang aan de deur te kloppen. Wil je deze vriendelijke Zaligmaker nog langer afwijzen?
Doe dat niet!
Hij vraagt toegang en biedt je Zijn volle gelukzaligheid aan: Hij wil met jou eten en Hij wil dat jij met Hem eet.
Wil je Hem niet binnenlaten? Blijf je liever, lauw dromen over rijk zijn, dan echt rijk en werkelijk gelukkig te worden?
Of is het jouw probleem dat je niet weet, hoe je de deur van je levenshuis voor Hem moet openen? Bekruipen gevoelens van wanhoop je, omdat je geen raad weet?
Wat denk je, zou je het Hem niet mogen vragen, dat Hij je leert om je hart open te zetten? Of anders gezegd: zou je er niet op mogen vertrouwen dat Hij net zo gewillig is om, net als bij Lydia, Zelf ook de deur naar jouw diepste innerlijk te openen?
Door Ds. W. Pieters
