‘Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn’

— Rom. 8 vs 1a

We leven na Pinksteren. De Heilige Geest is uitgestort en het zijn de laatste dagen. Je kunt de periode tussen Pinksteren en Jezus’ wederkomst het tijdperk van de Heilige Geest noemen. Hij werkt op het einde aan. Alles staat nu onder de hoogspanning

van de naderende komst van de Wereldrechter. Voel je wel eens iets van ‘tijdsdruk’? Je bent nu nog jong, maar het leven vliegt om. Eens sta je voor de Rechter van levenden en doden. Dan is het oordeel of vrijspraak, dood of leven; en dat tot in alle eeuwigheid.

                Wat zal het zijn: verdoemenis of vrijspraak? Eeuwige ondergang of heerlijke ingang in Gods Koninkrijk dat geen einde heeft?

                Een leven zonder Christus, voor eigen rekening ìs geen leven. Of je nu godsdienstig bent of onverschillig.  De zonde, ook één zonde tegen één van Gods geboden veroordeelt je. Als de Heere mij de zonde, ja één van mijn vele zonden, aanrekent ben ik vervloekt. Als ik , zoals Paulus in hoofdstuk 7 doet, op mezelf zie, dan

is er geen hoop. ‘Ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde’(vs 14).

                Maar God heeft reddend ingegrepen door Zijn Zoon te zenden, in de gelijkheid van het (mijn!) zondige vlees om de (macht van de) zonde de doodsteek toe te brengen. Hij riep vanaf het vloekhout van het kruis: het is volbracht!

                Daaruit trekt Paulus de conclusie, en dat met grote verwondering en tot bemoediging voor ieder die ook maar enigszins aan zijn zondaarsbestaan is ontdekt en er gedurig mee worstelt: ‘zo is er dan nu géén verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn’. Die in Hem geloven en tot Hem de toevlucht nemen. Om in Hem geborgen te zijn. In de blijde wetenschap: mijn Rechter is mijn Redder! Dan heb je niets te vrezen.





Lezen: Romeinen 8 vers 1-4