… en hij greep de deuren van de stadspoort met de beide posten en nam ze weg met de grendelboom …

— Richteren 16:3

Wie maakt Simson midden in de nacht wakker? Zijn geweten? Een engel? Die vrouw?

Waarom wil hij direct naar de stadspoort? Hoe kan het dat hij in het stikdonker de goede kant op loopt? Waarom doen al die soldaten van de omsingeling niets?  

 

Je kunt zelf vast nog meer vragen bedenken. Op zich niet verkeerd, alleen krijgen we er geen antwoorden op. Er gebeurt die middernacht heel veel in heel korte tijd. En ook al is er voor ons veel onduidelijk, toch is er één zaak overduidelijk. Dat is, dat de HEERE God opstaat en optreedt, terwijl Zijn knecht Simson neerligt en afgetreden was. De hele zaak van Israëls verlossing is verloren. Ze hebben Simson zo goed als te pakken. Hij is zo in hun bloeddorstige handen gevallen. Maar niemand rekent ermee, dat de HEERE God dit niet uit Zijn hand laat lopen. Hij haalt Zijn knecht uit deze moordspelonk. En nog niet eens zomaar. Nog niet eens alleen maar door een ontsnapping te geven. Nee, God doet er nog er nog heel wat bovenop.   

 

Simson komt bij de gesloten poortdeuren. Maar hij moet eruit! Zonder aarzelen pakt hij de ruwhouten deuren vast, die aan elkaar en aan de posten vastzitten met grendelbalken. En dan trekt hij de hele boel uit z’n voegen. De hele poort is ‘naar de Filistijnen’. Nu opzij gooien en wegrennen toch? Nee! God wil iets anders! Wat dan? Dat Simson die hele partij ruw hout op z’n rug laat zakken en ermee gaat sjouwen! Nota bene, door het poortgebouw heen, langs de wachters (die opnieuw geen hand uitsteken), de weg op. En dan ook nog niet eens de weg terug naar zijn huis, maar de weg naar het oosten, richting Hebron. Een weg omhoog naar het bergachtige zuiden van Juda, in de richting van Jeruzalem.    

 

Een kromgebogen man, sjouwend en zwoegend, onder ruw hout, bergopwaarts, richting de hoogte van Golgotha, in de vroege morgen. Zie je dat voor je? Kan je een nog duidelijker levende Adventprediking vinden in het Oude Testament? Simson heeft geen klap gegeven en toch laat hij in Gods genade en kracht een overwonnen Gaza achter zich. En hij brengt als een verliezende verlosser de trofee van de overwinning naar de voeten van de grote Verlosser en Heiland. Ja, want Hij zál komen én overwinnen. De poorten van de hel zijn gewaarschuwd. Ben jij bevrijd uit de macht van de zonde en de dood? Ook zonder te strijden, door de Geest van de Heere, uit pure genade, terwijl het anders je eeuwige dood had geworden? En zij wierpen hun kronen voor de troon, zeggende: Gij, Heere, zijt waardig te ontvangen de heerlijkheid en de eer en de kracht! (Openb.4:10-11)