En Ik zou die grote stad Ninevé niet verschonen?

— Jona 4:11

Het boekje Jona eindigt wonderlijk. Het eindigt namelijk met de vraag van God. We lezen nergens van een antwoord van Jona. In één keer houdt het op. Is er dan geen boodschap meer? Jawel. Want de Heere heeft Jona waar Hij hem hebben wilde. Jona heeft gezwegen. Hij is teruggegaan naar Israël. En daar heeft hij zijn boekje geschreven. Het is maar klein. Vier hoofdstukken. Met 48 verzen. En je leest er niet één goed woord in van Jona. En je leest er niet één kwaad woord in van God. En zo kunnen we deze profetie zien als een schuldbelijdenis van Jona. De Heere heeft hem wel bestraft. Maar niet naar wat hij echt verdiend had. Weet je  waar de Heere de zonde van Jona gestraft heeft? Op een andere heuvel. Daar hing Jezus Christus. Aan een wonderboom. Zo mogen we het kruis wel noemen. Want het is toch een onbegrijpelijk wonder dat Jezus de schuld en de zonde droeg van mensen zoals Jona? En als het nou voor Jona kon, en als de Heere voor die goddeloze stad zo barmhartig was, zou het dan voor jou ook niet kunnen? Natuurlijk wel!