Ik weet uw werken, dat u de naam hebt dat u leeft, en u bent dood.
Wees wakend, en versterk het overige, dat sterven zou; want Ik heb uw werken niet vol gevonden voor God.

— Openbaring 3:1,2

In de christelijke gemeente te Sardis, een stad in het tegenwoordige Turkije, is er wel veel schijn, maar helaas weinig wezen. Hoe is dat bij mij, schrijver? Hoe is dat bij jou, lezer? We dragen de naam ‘christen’. Zijn we het ook? Zoals een gemeente een levende gemeente kan schijnen (terwijl ze in wezen meer dood dan levend is), kan dit ook gelden voor een lid van die gemeente.

De Bijbel gebruikt het woord ‘dood’ als het gaat over iemand die zonder God leeft, die met Hem geen rekening houdt. Denk aan de verloren zoon. Volgens zijn vader was hij dood, toen hij in dat verre land ‘de bloemetjes buiten zette’. Pas toen hij thuis kwam, werd hij levend; zie Lukas 15 vers 24: “Want deze mijn zoon was dood, en is weer levend geworden. Hij was verloren, en is gevonden!”

De Geest is het – volgens Jezus in Johannes 6 vers 63 – Die levend maakt. Daarom is er voor jou redding mogelijk, al ben je in geestelijk opzicht helaas helemaal dood! Je mag de almachtige Christus aanroepen om de levendmakende werking van de Zeven Geesten.