En Nathanaël zeide tot hem: Kan uit Nazareth iets goeds zijn? Filippus zeide van hem: Kom en zie.

— Johannes 1: 45-47

Filippus heeft de Heere Jezus gevonden. Hij wil dat direct delen met Nathanaël. In zijn enthousiasme roept hij het Nathanaël toe: “wij hebben Dien gevonden, van Welken Mozes in de wet geschreven heeft, en de profeten, namelijk Jezus, den zoon van Jozef, van Nazareth” (Joh. 1: 46). Hij wil Nathanaël ervan overtuigen, dat Jezus van Nazareth de langverwachte Messias is.

Maar Nathanaël blijkt een scepticus te zijn: een twijfelaar. Eén, die overal vragen bij stelt. Eén, die zich niet zomaar laat overtuigen. Eén, die nogal wat reserves heeft bij Jezus van Nazareth. Hij zit vol twijfels of het wel waar is, wat Filippus zegt. Hij vraagt zich af of uit Nazareth wel iets goeds kan komen (Joh. 1: 47).

Misschien heb jij ook wel zulke vrienden. Vrienden, die nog wel naar de kerk gaan, maar overal een vraagteken achter zetten. Misschien ben jij zelf ook wel zo. Je hebt allerlei vragen bij de redelijkheid van het christelijk geloof. Jij kan de Bijbel niet zomaar geloven: waarom is er zoveel lijden in de wereld? Hoe kan een liefdevol God mensen naar de hel sturen? Klopt de scheppingsleer wel? Allemaal vragen, die jou kunnen verhinderen om tot de Heere Jezus te gaan. Het christelijke geloof moet zich eerst maar eens bewijzen.

Het zijn vragen, die niet zomaar van tafel zijn te vegen. Dat moeten we ook maar niet proberen. Alleen als het komt tot een persoonlijke ontmoeting met de Heere Jezus verdwijnen deze vragen. Dat beseft Filippus maar al te goed.