… en voor mijn zoon Izak een vrouw nemen zult.

— Genesis 24: 4b

Uithuwelijken is er bij ons niet meer bij. Dat is maar beter ook. Er moet immers wel een klik zijn met de ander. In de Bijbelse dagen lag dat anders. Al wordt deze praktijk nu niet meer gevolgd toch kunnen er nog wel lessen uitgetrokken worden. Dat zien we wel, als Abraham op zoek gaat naar een vrouw voor zijn zoon. Met het oog op zijn naderende levenseinde wil hij zijn zoon aan een vrouw brengen. Hij laat dit over aan zijn knecht Eliëzer. Abraham besteedt de zoektocht naar een vrouw voor Izak wel uit toch stelt hij zelf de voorwaarden op. De vrouw mag beslist niet komen uit het land Kanaän. Hij staat er op, dat voor Izak een vrouw wordt gezocht uit zijn eigen familie.

Dit is voor hem blijkbaar een halszaak. Het is hem niet om het even, waar zijn schoondochter vandaan komt. Het wordt wel gezegd, dat je bij een verkering je schoonfamilie erbij krijgt. Maar andersom geldt dat ook. Voor ouders is het maar de vraag met wie zoonlief of dochterlief thuiskomt. Dat is wel belangrijk. Je moet het namelijk wel goed kunnen vinden met die ander.

Abraham geeft het aan: geen vrouw uit Kanaän, maar wel een vrouw uit zijn familie. Kanaän is immers het land, waar de afgoden worden gediend. In hoofdstuk 15 heeft de Heere al gesproken over de ongerechtigheid, de goddeloosheid van de inwoners van Kanaän. Een goddeloosheid, die zal toenemen tot grote hoogte (Gen. 15: 16). Later wordt Israël zelfs opgedragen geen huwelijk aan te gaan met de zonen of dochters van Kanaän (Deut. 7: 3).Dat zou een strik zijn om Israël te doen vallen in de dienst van de afgoderij.  Een huwelijk met een vrouw van Kanaän zal geen zegen brengen, maar slechts ongelukkig maken.