…‘zo waarachtig als de HEERE leeft en uw ziel leeft, er is maar als één schrede tussen mij en tussen den dood.’’

— 1 Samuël 20: 3b

David ziet het niet meer zitten, hij is moedeloos. Hij komt bij Samuël vandaan en ontmoet Jonathan. Dan stort hij zijn hart uit bij zijn vriend. Jonathan probeert hem gerust te stellen, maar David klaagt: "Er is maar één schrede tussen mij en tussen de dood." Jonathan zal de stemming bij zijn vader peilen als het over David gaat. Eigenlijk misleiden ze samen Saul. Maar met een eerlijk doel. David moet beschermd worden tegen deze wreedaard. De volgende dag is het feest: nieuw maan. David wordt verwacht aan de maaltijd. Jonathan zal zeggen dat David in Bethlehem het jaarlijks offer brengt. Daarom ontbreekt hij hier op het feest. 't Is maar een halve waarheid, maar er is geen ander middel om de situatie te redden. Een leugentje om bestwil bestaat niet, maar hier geldt het spreekwoord: "Wees oprecht gelijk de duiven en voorzichtig gelijk de slangen." David stond tegenover Saul in zijn recht, hij heeft een zuiver geweten. Kun jij dat nazeggen? Zijn jouw bedoelingen zuiver tegenover vriend en vijand? Wij zien aan wat voor ogen is, maar de HEERE ziet het hart aan. Mag je met Petrus zeggen: "Heere, Gij weet alle dingen, Gij weet dat ik U liefheb?"

Of ben je bang als de HEERE je hart doorzoekt? Bid het toch maar zoals in Psalm 139 staat:

 

                                             Doorgrondt m'en ken mijn hart, o HEER'