Zie! Mijn Knecht, Dien Ik ondersteun, Mijn Uitverkorene, in Dewelke Mijn ziel een welbehagen heeft.

— Jesaja 42:1

Gisteren ging het over die aanduiding van Knecht, terwijl God de Vader het over Zijn eigen Zoon heeft. Maar wat vind je van wat God de Vader er daarna nog allemaal bij zegt? Lees dat rijtje nu nog eens een keer opnieuw en leg dan de nadruk op de onderstreepte woorden: Zie! Mijn Knecht, Dien Ik ondersteun, Mijn Uitverkorene, in Dewelke Mijn ziel een welbehagen heeft.

Wat valt jou nu op? Ik hoor, dat God de Vader Zijn Knecht aan ons voorstelt als Zijn allerliefste. God de Vader houdt zielsveel van Hem en is intens aan Hem verbonden. Ze horen bij elkaar. Ze zijn één. Ook al gaat Zijn geliefde Zoon Mens worden en Knecht worden, toch blijft God de Vader één met Hem. Dat betekent voor jou en mij, dat als je naar Jezus kijkt, dan zie tegelijk iets van God de Vader. Ja, echt waar, als je Jezus afgeranseld ziet worden door de klappen van de Romeinse geselaar, dan zie je de liefde van God de Vader, die Zijn Zoon overgeeft voor de straf op onze zonde.

Als je het rijtje in de tekst nóg een keertje doorleest, dan merk je vast ook wel, dat het steeds intenser wordt. Het gaat van ondersteunen naar uitverkiezen naar welbehagen. En dat laatste staat er wel heel openhartig: in Dewelke Mijn ziel een welbehagen heeft. God de Vader zegt dat Hij een ziel heeft en dat daarin een diepe liefde en vreugde is, als Hij naar Zijn Zoon kijkt Die Knecht geworden is. Waarom? Omdat Jezus er als Knecht voor zorgt, dat vuile en verloren zondaren zoals jij en ik weer in het hart van God de Vader kunnen komen.

 

Ik vind het diep indrukwekkend, hoe God de Vader aan ons Zijn geliefde Zoon voorstelt, jij ook? Zie je dat er voor jou en mij echt niets anders nodig is, om voor het eerst of opnieuw tot God te komen, dan op de Heere Jezus te zien? Hoe langer je op Hem ziet, hoe dieper je de liefde van God ziet, hoe meer hoop je krijgt, dat ook jij het mag belijden: Mijn Heere Jezus en Mijn God!