Hij zal niet schreeuwen, noch Zijn stem verheffen, noch Zijn stem op de straat horen laten.

— Jesaja 42:1,2

Het gaat deze week over het profetische Woord van God de Vader over Zijn Zoon Jezus als Knecht. Dat heeft alles te maken met hoe Jezus in Israël bezig is geweest, toen Hij dertig jaar was, totdat Hij op Zijn drie-en-dertigste jaar gekruisigd werd. Wel, daarover heeft God de Vader van tevoren aangekondigd, dat Jezus niet zal schreeuwen, geen rumoer zal maken en op straat niet alle aandacht voor Zichzelf zal opeisen.

Je mag je gerust afvragen, waarom God de Vader dit zo heeft gezegd. Deden anderen wél schreeuwen dan? Nou, als we teruggaan naar de tijd van Jesaja, dan ontdekken we inderdaad wel schreeuwers. Waar dan en wie dan? Die komen we tegen bij de afgoden-priesters en valse profeten. Die priesters riepen en schreeuwden er op los, als ze bezig waren met hun rituelen en offerdiensten. Zo dachten ze hun goden te behagen. Maar Jezus de Knecht van God de Vader behaagt Zijn Vader in Zijn nederigheid en stilte. En die valse profeten hadden het hoogste woord tegen de mensen, maar Jezus de Knecht van God de Vader spreekt in alle rust de Woorden van God in de kracht van God.                 

 

Misschien zie je wel eens van die druktemakers, die op een podium zogenaamd aan het evangeliseren zijn. Ze zwepen het publiek op totdat ze één of andere climax van aanbidding bereiken. Laat je er niet door verleiden. Zo deed de Knecht Jezus het niet en zo doen Gods dienstknechten het ook niet. Ook helpt discussiëren of ruzie-zoeken niet om iemand tot Christen te maken. Alleen de stem van de Zoon van God zal je tot geestelijk leven brengen. Wat ben je gelukkig, als je die stem voor het eerst en weer opnieuw mag horen.

Daarom zei (en zegt) God de Vader het zo heel indringend en uitnodigend: Deze is Mijn geliefde Zoon, in Dewelke Ik Mijn welbehagen heb; hoort Hem! (Matth.17:5)