“Zalig zijn de armen van geest, want hunner is het Koninkrijk der hemelen.”

— Matthéüs 5:3

De langste preek die we van de Heere Jezus hebben, begint in Matthéüs 5. Die preek begint met het woordje “zalig”. Dat betekent het hoogste en eeuwige geluk. Het geluk in God. Dat begint hier als je oprecht gelooft in Christus. Dat houdt nooit meer op. Als je sterft, ben je eeuwig en volmaakt gelukkig in God. ZALIG! De Heere Jezus tekent ons hier het portret van hen die zalig zijn en worden. Het is dus een heldere spiegel. Kijk erin. Denk erom. Het zijn verschillende kanten van dezelfde zaligheid. Ze zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Ze zijn niet los verkrijgbaar. Je hebt alles of niets. Je bent zalig of rampzalig. De Heere Jezus begint met “de armen van geest.” Je geest is hier je innerlijk. Hoe je jezelf ziet en voelt in je verhouding tot God. In Openbaring 3 waarschuwt de Heere Jezus tegen hen die “rijk” zijn. Ze weten niet dat ze “jammerlijk, arm, blind en naakt”, zijn. Als je zalig bent, weet je dat wel. “Ik ben nooddruftig, arm en naakt..” Dat weet je met hart en ziel. Omdat de Geest van Christus in je gekomen is. Hij laat je zien wie je bent. Dan heb je niets dan zonde en schuld. Dat wordt alleen maar meer, nooit minder. Maar Hij laat je ook zien wie Christus is. Hij neemt je schuld over, Hij blust je hel. Als je dat in geloof ontvangt proef je iets van Zijn zaligheid. Rust, vrede, hoop, liefde. Dan ben je een erfgenaam van het Koninkrijk der hemelen. Dat Koninkrijk is zo oneindig mooi en heerlijk. Als de voorsmaken al zo zoet zijn, wat zal dan de volheid zijn. Daarom verlangt elke “arme van geest” naar de komst van de Koning. “Uw Koninkrijk kome!”