Toen maakten zich op de hoofden der vaderen van Juda en Benjamin, en de priesters en de Levieten, benevens een iegelijk wiens geest God verwekte, dat zij optrokken om te bouwen het huis des HEEREN, Die te Jeruzalem woont.

— Ezra: 1:5

Koning Kores laat door heel zijn koninkrijk een geschrift rondgaan om de Joden de toestemming te geven naar Jeruzalem terug te keren. In onze dagtekst lezen we hoe er een deel van het volk zich opmaakt om terug te gaan. Kennelijk gaat niet iedereen mee. Er zijn ook zo lezen we in deze tekst van wie God de geest verwekt. Er zullen ook Joden zijn die hun leven in Babel goed genoeg vinden en geen zin hebben om terug te keren. Ze leven ten diepste zonder God in Babel. Anderen gaan terug, omdat zij beseffen dat in Babel hun leven een gevangenschap is (vs. 11). Zij laten alles achter wat zij in Babel hebben opgebouwd. Het leven in Babel, hoe aantrekkelijk ook, is niet het echte leven. Is dat jouw ontdekking ook al geworden? De Heere roept om terug te keren tot Hem, want in de wereld leven betekent gevangen zijn onder de heerschappij van duivel en de zonde. Het leven in Babel, ook in onze tijd lijkt misschien wel heel aantrekkelijk, maar daar verkijk je je op.  Het is uiteindelijk een leven onder de macht van de vorst der duisternis en je bent als een slaaf aan hem gebonden.  Je hebt de Heilige Geest nodig om hoe gebonden je bent. Ook in die dagen waren onder het Joodse volk die het best vonden om in Babel te blijven. Daar wil Christus je van verlossen. De Heere roept ook ons om terug te keren, ja om ons te bekeren tot Hem.  Babel zal straks voor eeuwig omkomen met al haar inwoners. Nu is het nog de tijd van bekering en terugkeer.