… Ik zweer bij Mijzelf spreekt de HEERE … Voorzeker zal Ik u grotelijks zegenen … en in uw Zaad zullen gezegend worden alle volken der aarde, naardien gij Mijn stem gehoorzaam geweest zijt … en Abraham woonde te Berseba

— Genesis 22:15-19

Vers 15: Ten tweeden male. God bevestigd altijd Zijn eigen werk. Niet omdat Zijn belofte niet waar zou zijn, maar vanwege het zwakke geloof van Zijn kinderen. Vers 16: God zweert. De eed is bedoeld om de belofte des te beter te doen verstaan. Die belofte geldt te midden van alle zwakheid. Als wij soms uitzwakheid in de zonde vallen, moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen. Vers 17: is de inhoud van Gods belofte. Abraham krijgt een groot nageslacht. Volgens vers 18 gaat het in dat nageslacht om Christus. Hier wordt Christus beloofd niet alleen voor de Joden, maar ook voor de heidenen. Hier is eigenlijk al een profetie die met Pinksteren in vervulling is gegaan. God belooft hier dat er altijd kinderen van God zullen zijn.

Vers 19: Abraham komt als overwinnaar terug bij zijn knechten. Hij mag wonen onder die eed. Wonen wil zeggen dat hij met vrede en vreugde daar woont. God was voor hem, dan kon niemand tegen hem zijn. Hij mag daar wonen zoals lege schelpen zich vastzuigen aan de rots en er door de branding niet van los te krijgen zijn. Arm en leeg in zichzelf, maar rijk in de belofte van de Heere.