‘Indien dan Ik, de Heere en de Meester, uw voeten gewassen heb, zo zijt gij ook schuldig elkanders voeten te wassen’.

— Johannes 13 : 12 – 17

Als de Heere Jezus de voeten van Zijn jongeren gewassen heeft, stelt Hij hen een vraag: Verstaan jullie wat Ik jullie gedaan heb? Hij heeft duidelijk een bedoeling met de voetwassing. En dat het ernst is, blijkt wel uit het twee keer noemen van het woord Voorwaar, voorwaar, dat betekent Amen. Jullie noemen Mij Meester en dat is terecht, want dat ben Ik. Heere en Meester en Ik heb jullie de voeten gewassen. Weet je waarom? Ik heb jullie een voorbeeld gegeven. Met welk doel? Dat jullie hetzelfde bij elkaar doet. Wij zijn niet graag de minste, of jij wel? Niet te groot, niet te hoog voor dit nederig werk. Elkaar dienen, niet over elkaar heersen. Weet je waarom dat zo moeilijk is? We willen het niet meer en daarom kunnen we het ook niet meer. Van top tot teen hoogmoedig. Dat is in het paradijs al begonnen. En dat is doorgegaan tot vandaag toe. Maar… hoogmoed komt voor de val. Letterlijk bij Adam en Eva in het paradijs. Bukken en buigen is moeilijk, dat weten jullie goed. Maar de Heere Jezus vraagt om tegenover elkaar dienstbaar te zijn. In de christelijke gemeente is niemand belangrijker dan de ander. Wil jij het belangrijkst zijn? Dan zul je moeten dienen. Niet gedwongen, maar gewillig. Uw liefde dienst heeft mij nog nooit verdroten. Daar krijg je nooit spijt, berouw over, geen verdriet, maar blijdschap.

Niet alleen weten, maar ook doen, geen theorie, maar de praktijk van elke dag. De Grote Meester geeft Zelf het voorbeeld. Volg Hem dan na! Wie Mij nederig valt te voet, zal van Mij mijn wegen leren.