En de scharen, ziende, hetgeen Paulus gedaan had, verhieven hun stemmen, en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn den mensen gelijk geworden, en tot ons nedergekomen

— Handelingen 14: 5-18

Sporthelden worden verafgood. Ze worden gepresenteerd als de redder. Ze worden gezien als godenzonen. Na een topprestatie worden ze binnengehaald als verlossers. Een land is uitzinnig van vreugde als “hun team” of “hun sporter” de beste blijkt te zijn.

Jij doet er toch niet aan mee? Het zijn slechts gewone mensen van vlees en bloed. Alle overtrokken aandacht voor het sportgebeuren tekent het verval in ons land, alsof er geen belangrijker zaken zijn! We mogen mensen niet vereren. Bovendien: wie vandaag bovenaan staat, is de verliezer van morgen. Elke aardse glorie en roem vergaat dikwijls al weer snel als sneeuw voor de zon.

Paulus en Barnabas krijgen ook die verering. Het gebeurt in Lystre op een moment, dat Paulus een kreupele man in Gods Naam en in Gods kracht heeft genezen. De mensen in Lystre menen dat goden in mensengedaante tot hen zijn gekomen. Ze willen Paulus en Barnabas goddelijke verering toebrengen. Als de apostelen dat doorhebben, proberen ze de mensen aan hun verstand te brengen, dat zij slechts mensen zijn net als zij. Een mens vereer je niet!

Er is er maar Eén, Die Gods Zoon is: Jezus Christus. Hem komt wel alle eer, lof en aanbidding toe. Is Hij al jouw Redder geworden? Heeft Hij al woning gemaakt in jouw hart als de Verlosser? Is er diepe vreugde in jouw hart vanwege de overwinning, die Hij heeft behaald? Hij heeft op Hemelvaartsdag Zijn glorieuze intocht gedaan in de hemelse heerlijkheid. Daar leeft en werkt Hij om het door Hem verworven heil uit te delen aan zondaren. Hij, de Vorst der aard’, is alle hulde waard.