‘Want wij weten dat het ganse schepsel tezamen zucht en tezamen als in barensnood is tot nu toe.’ (Rom. 8: 22)

— Rom. 8: 18-23

Luister eens naar het nieuws en leef bewust. Dan merk je het: de schepping gaat er diep door. Zij die de Geest van Christus missen hebben daar geen idee van. Maar de schepping bevindt zich op dit moment in een hele onnatuurlijke positie. Door de zonde bevindt de schepping zich een situatie van zinloosheid. Paulus zegt dat het schepsel is onderworpen aan ‘ijdelheid’. Dat is zinloosheid/leegheid. Velen in deze wereld huilen, lijden honger of dorst, verkeren in oorlog, worden uitgeput, etc. Ook wereldwijd merken we crises: klimaatcrisis, stikstofcrisis, vluchtelingencrisis, morele crisis, etc. De wereld kraakt in zijn voegen.

 

Zijn het de laatste stuiptrekkingen van een doodgaande wereld? Nee, zegt Paulus. De wereld kraakt, de wereld zucht, en wij zuchten mee als schepselen. Maar houd moed: we zuchten wel ergens naar toe!

 

Vergelijk het met de barensweeën van een barende vrouw. De moeder puft de weeën al zuchtende weg. De vader puft soms mee om de moeder in het ritme te ondersteunen. En zo puffen ze samen naar het nieuwe leven toe: de baby. Zo zucht deze schepping in barensnood. Barensnood is een hoopvol beeld. Er komt namelijk nieuw leven: Het kindschap! Zo is het, zegt Paulus in vers 23: ‘We verwachten de aanneming tot kinderen, de verlossing van ons lichaam!’

 

Om het te begrijpen in het verlengde van gisteren: door het geloof in Christus zijn beminnaars van de HEERE hier op aarde al aangenomen tot Zijn kind, maar straks als Christus terugkomt, dan zal deze aanneming tot kinderen in het openbaar bevestigd worden. Ja, het gaat toe naar het eeuwige kindschap van God.

 

Geeft dit rijke vooruitzicht jou energie om het zuchten vol te houden in dit barende tijdperk?