Simon Petrus dan kwam en volgde hem, en ging in het graf, en zag de doeken liggen;

— Johannes 20: 6

Op Goede Vrijdag heb je er vast bij stilgestaan dat Jezus stierf aan het kruis van Golgotha. Zijn laatste adem blies Hij uit. Zijn vriendelijke ogen zijn gebroken en gesloten. Nicodemus en Jozef haalden Zijn lichaam met liefde en voorzichtigheid van het kruis af. Toen ze even later Zijn lichaam in linnen wikkelden, was het al koud en stijf geworden. Een vale doodskleur lag als een sluier over Zijn lichaam heen. Hij was echt gestorven. Dood. Zo hebben ze Zijn lichaam in het graf gelegd.

Het is voorbij. Voorgoed voorbij!

Misschien herken je dat wel en is in jouw leven ook ongevraagd onmogelijkheid en dood binnengekomen. Iemand van wie je heel veel hield, is gestorven.

Of… je relatie is stukgelopen. Je hield zo veel van hem of haar, en ineens is het voorbij. Je toekomst ligt in scherven.

Je mag ineens niet door met je studie en je hebt geen idee waarom. Wat kan er niet gebeuren in je leven? Niemand begrijpt je en voelt je aan.

Het is voorbij.

Of… loop je vast met jezelf? Je probeert God te zoeken, je leven te beteren. Maar… het mislukt. Nog erger, je struikelt en valt in die ene zonde. Je komt erachter dat het je niet overkomt. Nee, stiekem vind je de zonde fijn en kunt ervan genieten. De Bijbel zegt dat om jouw leven diezelfde sluier van de dood hangt.

Kijk eens met Petrus in het graf. Het is leeg! Er liggen alleen nog doeken. Waar is Jezus? Waar is het leven?

Hier in het graf, of in je eigen dode hart, moet je Jezus niet meer zoeken. Daar is Hij niet. Hij is opgestaan. Hij leeft en zegt: ‘Ik geef het eeuwige leven’ (Joh. 10:28)!

 

Hij kwam niet om leven van je te nemen, hoewel Hij er recht op heeft. Hij geeft het! Leven en overvloed (Joh. 10:10). Stop daarom met jezelf levend te maken. Leg je met je verloren, dodige, mislukte, vijandige, van de zonde genietende, doodgelopen leven bij Hem neer.

Hij zal je aanraken en je levend maken!