Mozes nu en Aäron klommen opwaarts, ook Nadab en Abihu, en zeventig van de oudsten van Israël. En zij zagen den God van Israël, en onder Zijn voeten als een werk van saffierstenen, en als de gestaltenis des hemels in zijn klaarheid. Doch Hij strekte Zijn hand niet tot de afgezonderden van de kinderen Israëls; maar zij aten en dronken, nadat zij God gezien hadden.

— Exodus 24:9-11

Hier loopt de geschiedenis op uit: God zien en leven. Het meest opvallende is dat aan het begin van de geschiedenis de indruk wordt gewekt dat alleen Mozes God zal ontmoeten. Hier wordt duidelijk dat ook de anderen die met Mozes opklommen iets van God hebben gezien. Zij hebben niet God gezien, zoals Hij is. Maar zij hebben wel iets van de heerlijkheid van de HEERE mogen aanschouwen. De HEERE stoot hen niet weg uit Zijn gemeenschap, maar er vindt een soort maaltijd plaats, zoals dat toen de gewoonte was bij het sluiten van een verbond. Er lopen hier ook lijnen naar het heilig avondmaal. De les waar je vandaag bij wordt bepaald, is dat het mogelijk is met de HEERE te leven en omgang met Hem te hebben, zoals wordt uitgedrukt in het houden van de maaltijd. Deze geschiedenis heeft duidelijk gemaakt dat dit niet kan door onze bereidwilligheid. Het is alleen in de weg van het bloed van de Middelaar tussen God en mensen, de Heere Jezus Christus. Hij heeft Zich bereidwillig overgegeven. Zie Ik kom om Uw wil te doen. Het leven met de HEERE begint dan ook met het overgeven van jezelf aan de Heere Jezus. Alleen Zijn bloed reinigt en alleen Zijn Heilige Geest vernieuwt en alleen zo is er een nieuw leven met de HEERE mogelijk. Die les heeft Israël niet willen leren en moet jij dagelijks leren.