En de HEERE zag Abel en zijn offer aan.

— Genesis 4: 4b

Toen het de duivel gelukt was om Adam en Eva te verleiden, dacht hij dat het pleit voor eeuwig beslecht was. De mensheid was nu bestemd voor de hel. Hun val zou even definitief zijn als die van hemzelf. Maar toen klonk de Goddelijke belofte. ‘Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw, en tussen uw zaad en tussen haar zaad.’ De duivel wist niet wat hij hoorde.

De vervulling van de belofte werd zichtbaar in het leven van Abel. Abel offerde een lam. Door het geloof offerde hij een meerdere offerande dan Kaïn. Zijn offer zag op het Lam dat komen zou om de zonden van de wereld weg te nemen. Dat bracht de duivel tot razernij. Hij verzocht Kaïn. Die werd hels en sloeg Abel dood.

Opnieuw dacht satan gewonnen te hebben. Abel was dood. De belofte tenietgedaan. Maar niets was minder waar. Seth werd geboren. En uiteindelijk uit Seth Christus. De kop van satan zou verpletterd worden.

Van Abel weten we weinig. Maar we weten alles van hem wat de moeite waard is om te weten. Hij heeft geofferd door het geloof; hij is geofferd om het geloof. Daar kwam het op neer. Geloof maakt het allesbepalende verschil. Zonder geloof is het onmogelijk God te behagen. Abel had het. Kaïn had het niet. Geloof is het verschil tussen deze twee Adamszonen. Waar geloof, welteverstaan. Geloof je dat?