En Izak bracht haar in de tent van zijn moeder Sara; en hij nam Rebekka en zij werd hem ter vrouw, en hij had haar lief

— Genesis 24: 67

Een paar woordjes met een diepe inhoud: “en hij had haar lief”. Zo hoort het te zijn in een huwelijk en in een verkering: liefde voor elkaar. Paulus laat dan in Efeze 5 zien, dat de liefde van Christus hierbij de norm dient te zijn. Want hij vergelijkt de huwelijksband tussen man en vrouw met de band tussen Christus en Zijn gemeente.

De Heere Jezus heeft voorgeleefd wat liefde is. Hij heeft Zichzelf immers gegeven aan het vloekhout. Voor vijanden heeft Hij Zijn bloed gestort. Hij heeft Zijn gemeente liefgehad met een Zichzelf verloochende liefde. Gods liefde is gevende liefde.

Hij heeft de Gemeente liefgehad. Niet omdat die Gemeente zoveel aantrekkelijks had in zich. Integendeel zelfs! Maar God bevestigt Zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, als wij nog zondaars waren (Rom. 5: 8). Christus heeft Zijn bruid niet lief, omdat zij volmaakt is, maar om haar volmaakt te maken (Ef. 5: 27).

Daar kan je wat van leren. Geduld hebben met de ander. Liefdevol omgaan met de zwakheden van de ander.

Dat laat wel zien, dat het zo nodig is, dat Christus in je huwelijk of in je verkering is. Zijn liefde verandert een mens radicaal. Wie uit Christus leeft, zal sterven aan zijn egoïsme. Genade verandert een mens.

Ken jij nu zelf iets van die liefde van Christus? Hij is het, Die nog dingt naar de hand en het hart van in zichzelf verloren zondaren: “Mijn zoon, Mijn dochter, geef Mij uw hart”. Dat