14 Want wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomende.
15 Laat ons dan door Hem altijd Gode opofferen een offerande des lofs, dat is, de vrucht der lippen, die Zijn Naam belijden.
16 En vergeet de weldadigheid en de mededeelzaamheid niet; want aan zodanige offeranden heeft God een welbehagen.

— Hebreën 13: 14-16

‘Heb je in dit nieuwe jaar al een offer gebracht’?  Wat een vreemde vraag, denk je. We brengen toch nu toch geen offers meer? Toch stel ik de vraag je nogmaals. God vraagt van jou een offer!

Het stukje uit de Bijbel begint met de oudejaarstekst. Wij blijven hier niet. ‘De rust is elders’, zo stond er op een huis te lezen. Maar wij zoeken…. En tijdens dit zoeken, gaan offeren. Een offerande van lof. Wat is dat? Het staat er achter. Niet: ‘de vrucht van het land’. Maar: ‘de vrucht van de lippen’. Dat is God loven met woorden. Als je bid vraag je iets aan God. Als je looft geef je iets aan God. Je geeft Hem lof en eer! Je gehoorzaamt Hem! Adam deed dit in het paradijs. Wij hebben dit verleert.

Wat zijn er in die nieuwe jaar al veel redenen om Hem te loven en te erkennen als God. Je mag nog leven. God zorgt dat als je slaapt, je hartpomp doorpompt. Hij geeft eten en drinken. Hij geeft dat je in een christelijk gezin mag opgroeien. Hij geeft vooral Zijn Woord. En daarom vraagt God om Hem een offer van de lippen te brengen. Kom je ook voor Hem uit? Als je b.v. moet bidden in de bouwkeet of op school. Doe het maar, ook al is het moeilijk. Het is een getuigenis dat je Hem  nodig hebt!

Ook weldadigheid en de mededeelzaamheid wordt genoemd. Dat betekent dat je oog hebt voor armen, zieken en die hulp nodig hebben. Kanttekening 35 zegt: ‘Gelijk aan de gehoorzaamheid van een kind al verdiend het niets bij zijn vader’. Je zelf soms opofferen voor een ander. Daar maak je een ander blij mee. Eén is er die Zich volmaakt heeft opgeofferd, de Heere Jezus Christus. Als Hij dit voor jouw deed, komt er ook bij jou een begeerte om Hem te loven. Nu en eeuwig!