En het geschiedde na drie dagen dat zij Hem vonden in den tempel, zittende in het midden der leraren, hen horende en hen ondervragende.

— Lukas 2: 46

Al drie dagen waren zij hun Kind kwijt! Misschien waren ze de wanhoop nabij. Misschien waren ze boos op zichzelf en elkaar. Hadden ze Hem maar niet alleen gelaten! Je hoort het Maria als het ware zeggen: ‘Jozef, wees eerlijk, dit hebben we nog nooit met Hem meegemaakt! Hij heeft nooit gekke dingen gedaan, dat weet jij ook wel. Hem is vast iets overkomen!’

En Maria zal hebben moeten denken aan al die dingen die ze in haar hart bewaarde. Die leken nu allemaal leugens te zijn. Het Kind was weg en bleef weg. Maria en Jozef zochten overal. Langs de weg naar huis. In Jeruzalem. En dan pas na drie dagen komen ze kennelijk op het idee om Hem te zoeken op de enige plaats waar Hij te vinden was: in de tempel. Eigenlijk Zijn tempel!

Het was wellicht de eerste keer sinds de dagen van Zijn geboorte dat Jozef en Maria er opnieuw nadrukkelijk bij bepaald werden dat Jezus zo’n geheel andere Persoon was. Dat Zijn werkelijke Vader in de hemel is. Dat Hij de Godmens is.

Jozef en Maria waren Jezus kwijt. Hoe is dat bij jou? Ben jij God kwijt? Mis je Hem? Ben je de dienst van de satan al moe geworden? Zoek Hem waar Hij te vinden is. Zoek Hem wanneer Hij te vinden is. Zoek Hem zoals Jozef en Maria, totdat je Hem gevonden hebt.