En terstond komende tot Jezus, zeide hij [=Judas]: Wees gegroet, Rabbi; en hij kuste Hem

— Mattheüs 26:49

De Judaskus is een symbool van verraad. Je doet alsof je het beste met iemand voor hebt, maar ondertussen bedrieg je hem waar hij bij staat. Dat deed Judas ook bij Jezus. Judas wist hun gebruikelijke plekje in Gethsémané blindelings te vinden. En hij kon zelfs in het donker Jezus vrij makkelijk tussen de discipelen herkennen. Dat hadden de Joodse leiders wel nodig om de arrestatie zo snel en geruisloos mogelijk uit te voeren. Maar dan die kus. Judas was vanavond weggelopen bij het avondmaal en gedroeg zich nu alsof Jezus vast niet wist wat hij in zijn schild had gevoerd. Hij begroette Jezus met een vriendelijke en beleefde kus, maar dat was een vooraf afgesproken teken. Gelijk werd Jezus in de boeien geslagen. Het was een Judaskus. Zeg eerlijk, jij haalt zulke streken toch niet uit? Iemand met voorbedachte rade geraffineerd erin laten lopen? Misschien maar voor een paar euro? Dat krijg je op je hoofd terug hoor! Maar hoeveel Judaskussen heb je eigenlijk zelf al aan de Heere Jezus gegeven? Netjes gebeden maar ongelovig geleefd?

Gelukkig, zo is Jezus niet! Zijn kus is een echte liefdeskus en Hij houdt getrouw Zijn Woord!