Een onderwijzing, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach..Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God! Mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God; wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen?

— Psalm 42:1-3

Mijn ziel dorst naar de Levende God…

De Levende God!

De God van de Bijbel is de Ene God. De Enige God. De Levende God.

Dat wil zeggen dat de andere goden, de afgoden, er niet zijn. Dat zijn geen goden. Dat zijn niksen. Ezechiël zegt: drekgoden. Uitwerpselen. Drek. Mest. Stront.

Ik zeg dat niet om populair te doen. Ik zeg het, opdat je ogen open mogen gaan. Al die afgoden van onze tijd…al die dingen die ik eerder al noemde: glamour en glitter, sport en spel, film en game, seks en drank, geld en goed … alles buiten God waar wij op vertrouwen… het is allemaal uitwerpsel. En daar vermaken we ons mee, daarmee voeden we ons… en daarmee gaan we voor eeuwig verloren.

Er is een God in de hemel… de Levende God. Hij leeft! Hij is dood geweest, omdat wij in de dood liggen. Hij is dood geweest, maar heeft de dood overwonnen. Hij is levend geworden. Hij deelt het Leven uit, als de Levende. Wie in Hem gelooft, LEEFT! Leeft voor eeuwig. Hij is de Levende God. Hij geeft het leven. Het eeuwige leven. Hij IS het Leven. Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Geloof je dat?

Wie Hem vindt, vindt het leven en trekt een welgevallen van de Heere. Doden zullen de stem van deze Zoon van God horen en leven.

Mijn ziel dorst naar God. Als die God in je leven gekomen is en je gelooft in Hem, blijf je naar Hem verlangen. Hem als het Levende Water nodig hebben. En mag je iedere keer weer komen. Om te drinken aan de Bron. Voor niks (om niet).

De Samaritaanse vrouw uit Johannes 4 hoort van dit water en ze bidt: “Heere, geef mij dat water, opdat mij niet dorste”. Jezus zegt tegen haar en tegen jou: “Ik ben het, Die met u spreek”.