En na acht dagen waren Zijn discipelen wederom binnen, en Thomas met hen; en Jezus kwam, als de deuren gesloten waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden’

— Johannes 20: 26

Thomas komt dichterbij. Acht dagen later is hij wel van de partij. Iets van zijn eigenzinnig standpunt heeft hij opgegeven. Nog steeds achter gesloten deuren, "om de vreze der Joden". Toch komt de Heere Jezus ook nu binnen. Hij heeft gewacht op Thomas' aanwezigheid. En direct na Zijn "Vrede zij ulieden", spreekt Hij Thomas aan. "Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen, en breng uw hand, en steek ze in Mijn zijde; en zijt niet ongelovig, maar gelovig". Zou hij het gedaan hebben? Ik denk van niet! Hoe ik dat weet? Aan zijn besliste antwoord! Hier vielen alle twijfels van Thomas af. Die Man, voor hem, dat is Jezus, Zijn Zaligmaker. Hoe heeft hij kunnen twijfelen?! En dan komt het er uit, misschien hortend en stotend, maar wel zeker: "Mijn Heere en Mijn God!" Die woorden worden als een jubelende belijdenis. Dat "mijn" was nog door geen van de andere discipelen op de lippen genomen. Ineens is deze zwaarmoedige, Thomas de anderen vooruit. Zij hadden Hem beleden als de Christus, de Zoon van de levende God. Maar Thomas heeft het voor het eerst mogen uitroepen: "Mijn Heere en Mijn God." Wie is de Heere Jezus voor jou? Zegt Hij jou niets? Is zalig worden voor jou onmogelijk? Wat onmogelijk is bij mensen, is mogelijk bij God! Ook voor jou! Geloof Zijn heil- en troostrijk Woord. Daar zul je in der eeuwigheid nooit berouw van krijgen. Wat is het daarom van het grootste beland om dagelijks Hem in Zijn Woord te zoeken en… de onderlinge bijeenkomsten op zondag altijd bij te wonen. Daar laat Hij Zich vinden. Laat je plaats niet onnodig leeg!