Een psalm van David

— Psalm 22:1a

Deze week denken wij na over een aantal teksten uit het eerste deel van Psalm 22. Daarin wordt een diep lijden beschreven. David is in deze psalm in grote nood. Welke nood dat is geweest, weten wij niet. We zien in deze psalm dat hij hele diepe beelden gebruikt om zijn lijden te beschrijven. Wanneer je de beelden goed op je laat inwerken en vergelijkt met het lichamelijke en geestelijke lijden van de Heere Jezus, dan valt op dat de beelden goed passen bij het kruislijden van de Heere Jezus Christus. Hij heeft lichamelijk verschrikkelijk geleden. Hij is werkelijk van God verlaten geweest. Hiermee wordt duidelijk dat David in het noemen van zijn eigen lijden, het lijden van de Heere Jezus voorzegt. Deze psalm gaat dan ook over de Heere Jezus Zelf. Hij is ten diepste aan het woord. En wanneer je dat op je laat inwerken, zie je dat de Heere Jezus Zijn kinderen in alles gelijk heeft willen worden, maar Hij altijd zonder zonde is geweest. David was een zondaar; jij bent een zondaar. En lijden heeft altijd te maken met de zonde. Maar de Heere Jezus heeft geen zonde gedaan en toch heeft juist Hij vrijwillig het kruislijden dat in deze psalm mede beschreven wordt, op Zich willen nemen. Hier ligt een diepe troost in. Wanneer jij lichamelijk en geestelijk lijden meemaakt, krijgen deze woorden van Psalm 22 persoonlijk betekenis: Hij is allen die in Hem geloven, die met de nood van zonden en lijden tot Hem vluchten, voorgegaan en dieper gegaan dan jouw lijden ooit kan zijn. Door het geloof zie je dan dat Hij het zwaarste deel van mijn kruis heeft gedragen.