‘Toen zeide Samuël tot Saul: Gij hebt zottelijk gedaan; Gij hebt het gebod des HEEREN uws Gods niet gehouden, dat Hij u geboden heeft; want de HEERE zou nu uw rijk over Israël bevestigd hebben tot in eeuwigheid.’

— 1 Sam. 13 : 13

Ons leven is een snelweg. We passeren talloze afslagen en kruisingen. Daarbij maken we keuzes: we houden een bepaalde richting aan of nemen een afslag. Vaak moeten we in ons leven kiezen tussen Gods weg of een eigengekozen weg. Dat gebeurt dagelijks. Daarbij maken we fouten. Vrij veel fouten zelfs. Zondige fouten.

Nergens wordt dat zo duidelijk als in de geschiedenis van Saul. En dat maakt dat zijn leven ons zo bang kan maken. Saul was de man die steeds net de verkeerde afslag koos. Zo ook hier.

Hij was nu ruim een jaar koning. Hij had zijn eerste slag tegen de Ammonieten geslagen. De Heere had hem de overwinning gegeven. Nu moest er gestreden worden tegen de Filistijnen. Maar Samuël kwam maar niet opdagen! Het volk was bang en begon er vandoor te gaan. Saul besloot om zelf maar alvast te gaan offeren. Langer wachten leek geen optie. 

Fout! Saul zou koning zijn, hij zou profeet zijn, maar hij zou geen priester zijn! Hij had Gods tijd moeten afwachten. Samuël verschijnt alsnog en veroordeelt hem. Saul’s  rijk zou niet meer bestaan.

Jij en ik maken ook iedere dag keuzes. Vaak zonder nadenken. Soms na veel twijfel, omdat we nu eenmaal ‘iets’ moeten kiezen. Neem toch geen afslag zonder eerst de Heere om licht en wijsheid te vragen! De Heere wil blinden en dwazen leiden. ‘En aldaar zal een verheven baan en een weg zijn, welke de heilige weg genaamd zal worden … die dezen weg wandelt, zelfs de dwazen zullen niet dwalen.’ (Jes. 35: 8)