Doch het volk weigerde Samuëls stem te horen, en zij zeiden: Neen, maar er zal een koning over ons zijn

— 1 Sam. 8: 19

‘Bid er maar veel om, jongen, leg het voor de Heere neer.’  ‘Vraag er de Heere maar om, meid, je mag Hem al je noden bekendmaken.’

Dit is natuurlijk goede bijbelse taal. Maar de geschiedenis van het volk Israël leert ons dat het niet altijd goed nieuws is wanneer de Heere ons gebed verhoort. Dat merk je in dit hoofdstuk. Samuël had lang leiding gegeven aan het volk. Hij had veel draagvlak. Nu was hij oud geworden. Hij stelde zijn zonen aan, maar die bedreven onrecht. Toen wilde het volk graag een koning, net als alle andere volken.

Dat vond Samuël een slecht idee. Hij bad tot de Heere. Die liet hem zien dat het probleem niet zozeer was dat ze Samuël verwierpen, maar vooral dat ze hiermee God Zelf als hun Koning verwierpen. De Heere gaf hem opdracht al het mogelijke te doen om het uit hun hoofd te praten. Maar het volk bleef bij hun wens. Toen gaf de Heere wat ze vroegen. Saul zou de eerste koning van Israël worden. De goddeloze Saul.

Hier ligt een belangrijke les in. Wanneer we iets vragen aan de Heere gaat het erom dat we het in Zijn gunst krijgen. Het kan de grootste gunst zijn dat ons gebed niet verhoord wordt. Zoals ook het het gebed van Jezus niet verhoord werd toen Hij bad dat de drinkbeker aan Hem voorbij zou gaan. Leer door genade altijd te bidden: ‘Uw wil geschiede’. Dan geeft God wat het allerbeste voor je is. En soms is dat het tegenovergestelde van wat je vraagt!