En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden. Maar dat hij ze begere in geloof, niet twijfelende; want die twijfelt, is een baar der zee gelijk, die van den wind gedreven en op geworpen en nedergeworpen wordt. Want die mens mene niet, dat hij iets ontvangen zal van den Heere. Een dubbelhartig man is ongestadig in al zijn wegen.

— Jakobus 1: 5-8

Twijfel jij ook wel eens? Dan kunnen die woorden van Jakobus hard binnen komen. Als je twijfelt en je bidt dan moet je niet verwachten dat de Heere je iets zal geven.

Misschien ken je wel van die momenten dat je doodmoe wordt van al die mensen die tegen je zeggen: je moet geloven! En je aarzelt: maar hoe dan? Je wilt ook zo graag delen in dat wat God belooft, maar hoe weet ik bijvoorbeeld zeker dat mijn zonden vergeven zijn? En als je die aarzeling voelt, lijkt het alsof Jakobus jou er helemaal buiten zet. Zie je wel, je twijfelt, dus daarom krijg jij niets van God.

Toch wordt je niet meteen door Jakobus buitengesloten. Het gaat hier in Jakobus om een speciaal soort van twijfel. Namelijk de twijfel van een dubbelhartig man. Je komt hem in het boek van de psalmen tegen en in het boek Spreuken. Dat is iemand die graag van twee walletjes eet. Die een beetje serieus is en dan weer een beetje goddeloos. Bij zo’n leven past ook een slordig gebedsleven. Die twijfel die je dan de baas wordt heeft te maken met een zondig leven dat jou de zekerheid ontneemt. Maar weet je, als je die zonde zat bent en je komt eerlijk voor de dag, dan heeft God er behagen in om je te vergeven en te ontvangen. Dan geeft Hij je wijsheid en genade om in geloof te vragen! Krijg je dan altijd wat je wenst? Wel krijg je bij de Heere alles wat je nodig hebt om niet ongestadig te zijn in al je wegen, maar precies het tegenovergestelde. Ik denk dan aan Psalm 84: 3 (Berijmd).

Welzalig hij, die al zijn kracht

En hulp alleen van U verwacht,

Die kiest de welgebaande wegen;

Zing je mee?