“Te dier tijd verheugde Zich Jezus in de geest..”

— Lukas 10:21a

Je leest maar een keer in de Bijbel dat de Heere Jezus blij is. Je leest vaak dat Hij bedroefd is. Wat moet het voor Hem geweest zijn, om als een Reine, te moeten leven te midden van onreine mensen. Om als een volmaakte Heilige te leven met mensen die tot op de bodem van hun bestaan verdorven zijn. Dat kunnen we ons niet voorstellen hoe zwaar ook dat lijden voor Hem was, De diepste droefheid leed Hij aan het kruis, toen Hij van God verlaten werd. Maar hier is Hij blij, “verheugd in de geest.” Waarom? Omdat de Vader de dingen van Gods Koninkrijk verbergt  voor de wijzen en verstandigen. Zolang we eigen wijsheid niet verliezen, blijven we dwaas en blind. Hij heeft de meest verborgen en verheven zaken geopenbaard aan “Kinderkens”, kleintjes. Uit de mond van zuigelingen en jonge kinderen heeft Hij Zich lof bereid. En daar gaat het om. Zijn lof, Zijn heerlijkheid. Daarmee is de Heere Jezus helemaal vervuld. Dat zei Hij voordat Hij ging lijden en sterven en terug ging naar de Vader: “Vader, Ik heb U verheerlijkt op de aarde.” Hij verheugt Zich in Gods welbehagen. Wat is dat? Dat is alles wat God besloten heeft. Hij voert Zijn raad uit. Hij voert met eeuwige liefde en oneindige wijsheid alles naar Zijn grote doel. God vergist Zich nooit. Jezus staat helemaal aan Gods kant. Als wij in Hem zijn, brengt Hij ons daar ook. Dan wordt Zijn blijdschap ook onze blijdschap. Hier in beginsel, straks voor eeuwig.