De oogst is voorbijgaande, de zomer is ten einde; nog zijn wij niet verlost

— Jeremia 8: 20

Oogsten is vaak hard werken. Zoals we gisteren al hebben gezien kregen de kinderen vroeger zomervakantie om thuis op de boerderij te helpen. Verschillende graansoorten moesten gemaaid worden, al gebeurde dat in het midden oosten vroeger in het jaar als hier in noordwest Europa. En de vruchten werden van de bomen en planten geplukt.

In dit vers spreekt Jeremia namens het volk een grote klacht tot God uit. Het volk vraagt zich af waarom ze nu nog niet geholpen zijn. Ze hadden zo gehoopt dat Hij voordat de oogsttijd voorbij zou zijn redding zou geven. Maar de hulp bleef uit. Alles bleef zoals het was.

Misschien herken je het volk Israël wel. ‘Ik heb zo vaak gebeden, maar de Heere doet er niets mee’. Of ‘Ik heb al veel om zekerheid gevraagd maar alles blijft zoals het is’. En je voelt je zoals het land Israël er rond deze tijd uitziet. Droog, dor en kaal. Je wordt er somber van.

Er is nog Iemand die hier verdriet van heeft: De Heere. Hij verlangt naar Zijn volk. Hij verlangt ook dat jij tot Hem komt! Voor het eerst of opnieuw. Bij het volk Israël geeft de Heere antwoord op hun klacht. Hij zegt: ‘Maar als jullie echt op mij vertrouwen, waarom maken jullie dan van die afgodsbeelden (Jer. 7: 18, 19), en waarom offeren jullie dan toch voor Baäl (Jer. 11: 17)?’

Bij die afgoden moest je altijd maar gissen wat ze te zeggen hadden. Zo is de God van Israël niet. Hij komt vandaag naar je toe. En Hij koppelt de vraag waarom Israël nog niet verlost is en zegt ook dat Hij het hen kan vertellen: ‘Ik ben het die het hart beproeft’. Hij weet ook wat jou in de weg staat. Vraag het daarom aan Hem! Hij wil je zo wijs en zachtmoedig ontdekken en je precies laten zien hoe jouw hart eruitziet, zodat je je zult overgeven aan Hem.

 

En Hij wil dat doen. Echt… Hij heeft nog nooit tegen iemand gezegd: ‘zoek Mij tevergeefs’ (Jes. 45:19).