Zo weest dan lankmoedig, broeders, tot de toekomst des Heeren. Ziet, de landman verwacht de kostbare vrucht des lands, lankmoedig zijnde daarover, totdat het de vroege en spade regen zal
Hebben ontvangen.

— Jakobus 5: 7

 

We hebben deze week elke keer gelezen dat de herfst die vandaag echt is begonnen jou vertelt dat alles voorbij gaat. Bij het lezen van de overdenkingen was de boodschap: ‘Wees bereid!’

Gisteren hebben we gelezen dat de herfst ook een nieuw begin inluidt. Bij de Joden begint met de herfst het nieuwe jaar. En de landbouwer van het midden oosten zaaide in het voorjaar (onze herfst) diverse soorten zaaigoed al in het omgeploegde land. Daarom keek hij uit naar de vroege (herfst) regen. Meestal begon die in oktober te vallen. Grote dikke druppels die de aarde week maken.

Met dat in gedachten moet je dit vers uit Jakobus lezen. De landman verwacht de vrucht van het land geduldig. Eerst moet het regenseizoen de aarde natmaken. En zo mag jij ook wachten op de komst van de Heere, waar het gisteren over ging.

Ja… de christenen die deze brief van Jakobus kregen zagen uit naar die dag, zoals een boer de regen wel uit de lucht kan kijken. ‘Zal het vandaag gaan regenen?’ Of: ‘Zal vandaag de dag van de toekomst des Heeren zijn?’.

Vandaag zijn veel christenen bang voor de toekomst. Jij misschien ook wel. Hoe kan dat toch? Een echte christen is de bruid van de hemelse bruidegom. En een bruid ziet toch uit naar de bruiloft? Anders klopt er iets niet.

 

Zo is het. Als er (nieuw) leven is, als er liefde tot de Heere is, dan verlang je naar Hem en Zijn toekomst.

Herken je dit in je hart? Dan zeg je ‘kom Heere’.

Heb je dorst hiernaar? Wil je drinken van het Levende Water? Dan zegt de bruidegom vandaag nog een keer: ‘Kom, neem van het water des levens om niet’. Het is gratis. Je hoeft niets mee te brengen. Het is Hem aangenaam/Hij wil het echt dat jij tot Hem komt! (Openb. 22, DL H3/4 par. 8)