Ik heb met mijn lippen verteld al de rechten Uws monds.

— Psalm 119:13

Als je iets fijns meegemaakt hebt, vergeet je dat niet zo gauw. Je deelt het met vrienden, je zet er misschien wel een en ander van op social media. Iedereen mag het weten. Bij moeilijke dingen ligt het soms anders. De vuile was hang je niet buiten…

De dichter van Psalm 119 zegt tegen de HEERE dat hij zijn lippen geopend heeft om te spreken over ‘de rechten Uws monds’. Hij vertelt dus aan eenieder die het wil horen over God en wat hij van Hem geleerd heeft.

In de King James staat bij rechten het woord ‘judgments’. Dat kun je vertalen met ‘oordelen’. In het Nederlands zou er dan staan: Ik heb met mijn lippen verteld al de oordelen van Uw mond.’ Ga daar vandaag eens een poosje over nadenken… Hoe oordeelt de HEERE jou, als Hij naar je kijkt? Ziet Hij je aan in de Heere Jezus, ‘zonder vlek en zonder rimpel’ (Efeze 5:27)? Of moet Hij oordelen: ‘Ik heb je nooit gekend’ (naar Mattheüs 7:23)? 

Er zijn maar twee wegen – geen drie ! – en jij loopt óf op de brede weg óf op de smalle. Gods oordeel over de brede is duidelijk, die gaat naar het verderf. Spreek je daarover ook weleens met anderen, die met jou door deze wereld gaan? En ben je dan eerlijk en gaat het je om ‘ál de rechten Uws monds’, dus niet alleen de fijne dingen?

Jezus wilde het oordeel ondergaan. ‘Niet Mijn wil, maar de Uwe geschiede’, zei Hij (Lukas 22:42). Opdat zondaren in het gericht van God vrijgesproken kunnen worden. Als dat gebeurt in jouw leven, dan vloeit jouw tong steeds over van Gods eer (Psalm 119:86, berijmd)!