Een psalm van David. De HEERE is mijn Licht en mijn Heil, voor wie zou ik vrezen? De HEERE is mijn levenskracht, voor wie zou ik vervaard zijn? Als de bozen, mijn tegenpartijen, en mijn vijanden tegen mij, tot mij naderden, om mijn vlees te eten, stieten zij zelven aan, en vielen. Ofschoon mij een leger belegerde, mijn hart zou niet vrezen; ofschoon een oorlog tegen mij opstond, zo vertrouw ik hierop.

— Psalm 27:1-3

Veel kinderen zijn bang in het donker. Herken je dat? Ik in elk geval wel. Maar als je de tekst hierboven ziet, lees je dat David niet bang is. Dat komt omdat hij niet in het donker loopt. Het is licht in zijn leven, omdat de Heere zijn Licht is. Daarbij komt dat hij zijn heil alleen van de Heere verwacht.

In die tijd was het in de late avond en nacht echt donker. Er was geen straatverlichting en je kon zomaar ergens tegenaan lopen of ergens vanaf vallen. David is niet bang. Waarom zou hij ook? ‘Voor wie zou ik bang zijn? De Heere is toch mijn Kracht?’

Zijn tegenstanders worden immers door de Heere zelf uitgeschakeld?

 

Maar David heeft niet altijd zo’n groot geloof. We lezen wel iets heel anders van hem. Als Saul achter hem aanzit, roept hij het uit: ’Ik zal vandaag of morgen nog in zijn handen vallen!’ Terwijl hij toch gezalfd was tot koning. God had het notabene Zelf beloofd! Zo zie je dat het geloof niet altijd even krachtig en aanwezig is. Maar al ziet David het niet altijd, de Heere zegt: ‘Ik ben je schaduw aan je rechterhand’ (Ps.121:5). Met andere woorden: ‘Al zie je Mij niet, Ik ben er wel.’

De Heere is er altijd bij. Ook als je Hem niet ziet. Als je niets van Zijn aanwezigheid merkt. Zijn ogen zien je. Als je bang bent voor de toekomst, of juist niet. Als je gepest wordt of juist zelf iemand pest. Hij ziet.

Leg in je gebed maar alles in Zijn handen.