Deze allen waren eendrachtelijk volhardende in het bidden en smeken.

— Handelingen 1:14a

Verlang jij ook zo naar een opwekking? Wat zou dat heerlijk zijn, als het straks met Pinksteren echt Pinksteren zou worden in Nederland. Als Gods Geest zou worden uitgestort over de kerk en over jou en mij persoonlijk. Als van ons zou gelden: ‘En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest.’

Hoe dat mogelijk is? Ons wordt hier de weg gewezen. De weg waarin de Heere door Zijn Geest krachtig wil werken, is de weg van het gebed. 

Wat een heerlijk getuigenis lezen we van de discipelen en anderen na de hemelvaart van Christus. Eenieder gaat niet zijn eigen weg, nee, ze komen samen bijeen in de opperzaal. Eendrachtelijk. Zij zijn door het ware geloof aan Christus verbonden en daardoor ook aan elkaar. Ze komen niet bijeen om met elkaar te praten over alles was er gebeurd is, maar om te bidden en te smeken. Ze verlangen allen vurig naar de vervulling van de belofte van de Heere: ‘Gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal.’

Op grond van die gegeven belofte bidden en smeken ze. Dat is reeds het werk van de Heilige Geest. Dan hebben we niet genoeg aan de belofte, maar smeken we om de vervulling. En dan niet af en toe, maar volhardend, onafgebroken.

Als we denken aan de rijke beloften van de doop, dan heeft de Heere die niet gegeven als een soort rustgrond, maar als een pleitgrond. Weet je dat die belofte zelfs aan je voorhoofd verzegeld is, toen je werd gedoopt? Dat de Heilige Geest in je wil wonen en je tot lidmaten van Christus wil heiligen. Dat mag je moed geven. Dat moet je aansporen om net als de discipelen de Heere heilig lastig te vallen: ‘Heere, doet zoals gij hebt gesproken.’

 

Lezen: Handelingen 1:12-14