En Hij zeide tot hen: Komt gijlieden in een woeste plaats hier alleen, en rust een weinig.

— Markus 6:31

Je zit waarschijnlijk midden in de vakantie. Even uit de hectiek van het leven van alle dag. Maar dat wil nog niet zeggen dat je ook echt tot rust komt. Of dat je ziel tot rust komt. Dat de Heere Jezus Zelf echt mens was, blijkt wel dat Hij steeds weer de rust en de eenzaamheid opzocht. Ik Lukas 5 lees je bijvoorbeeld dat Hij vertrok in de woestijnen en daar bad. In Lukas 6 kun je lezen dat Jezus Zich een hele nacht afzonderde in gebed voordat Hij de twaalf discipelen riep. Inmiddels waren Zijn discipelen uitgezonden en teruggekomen. Ze waren vol van wat zij gedaan en geleerd hadden. Juist dan neemt Jezus hen mee in de woestijn en spoort hen aan om wat rust te nemen. Ja, Hij weet wel dat wij zowel een lichaam als een ziel hebben. Hij vraagt niet van ons dat wij boven vermogen werken, ook niet voor Zijn Koninkrijk. Hij vindt het blijkbaar belangrijk om soms even afstand van alles te nemen en dat je aandacht besteedt aan je ziel. Stille tijd. Zorg dragen voor je ziel. Is jouw ziel gezond? Is jouw ziel gered? Weet jij van Iemand Die borg staat, Die garant staat voor je als je gaat sterven? Het is niet goed om altijd maar door te draven. Rust een weinig en laat het Woord op je inwerken. Kan, waar je nu zo vol van bent, je echt gelukkig maken? Kent de Heere jou (1 Kor. 8:3)? Iemand zei eens: ‘Mediteren doe ik, wanneer ik al lezende mijzelf zie als de persoon tot wie God spreekt.’ God spreekt nu tot jou door dit stukje.