Want het leven is mij Christus, en het sterven is mij gewin.

— Filippenzen 1:21

Deze week denken wij na over één mooie Bijbeltekst. Hopelijk zegt jouw hart bij het eerste lezen al 'amen'. Dan ben je werkelijk gelukkig. En steeds wanneer je de kracht van deze woorden mag ervaren, word je boven alles uitgetild. Zo is het ook met Paulus. De tekst komt uit een brief die Paulus aan de gemeente van Filippi heeft geschreven. In Handelingen 16 wordt verteld hoe hij daar het evangelie mag verkondigen. Daar komt ook een gevangenisdirecteur tot geloof. Dit gebeurt in een voor Paulus pijnlijke weg. Hij wordt namelijk opgesloten onderin de gevangenis. Maar daar gaat hij tot eer van God zingen, want het leven is Hem Christus. Bij het schrijven van de brief aan de gemeente van Filippi zit hij opnieuw in de gevangenis. En dan blijkt dat er nog niets in Paulus' leven uit het geloof veranderd is. Hij zit in de gevangenis met de dreiging voor het geloof in Christus te moeten sterven. Je zou verwachten dat in de brief staat wat de kansen op vrijlating zijn. Maar daarover lezen we niets. Je leest dat Paulus zich in alle moeilijke omstandigheden verblijdt. Want alle omstandigheden, waarin hij verkeert, zullen bijdragen aan en uitlopen op zijn zaligheid. Zijn leven is immers Christus en daarom is hij vol van zaligheid. En dan kan niets je blijdschap afpakken.