Gij Heere, zijt waardig te ontvangen de heerlijkheid, en de eer, en de kracht; want Gij hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil zijn zij, en zijn zij geschapen.

— Openbaring 4:11

We hebben nu al vier dagen nagedacht over de schepping. In onze omgeving zijn ook christenen die menen dat de theorie van Universele Gemeenschappelijke Afstamming en een Oude Aarde gecombineerd kunnen worden met het scheppingsverhaal. Met dagen hoeven dan alleen perioden bedoeld te zijn en dan past dit allemaal goed. Immers, één dag is bij de Heere als duizend jaar en duizend jaar als één dag.

 

Afgezien dat de tekst in Genesis geen enkele aanleiding geeft om het woord ‘dag’ anders te zien, kom je ook met de volgorde van de scheppingsdagen in de knoop. De evolutionaire gebeurtenissen hebben, volgens naturalistische wetenschappers, in een totaal andere volgorde plaatsgevonden dan de scheppingsgebeurtenissen zoals weergegeven in Genesis. Oudtestamenticus dr. Mart-Jan Paul laat dat mooi zien op bladzijde 155 van zijn boek Oorspronkelijk (derde druk). In Genesis zijn de bomen en planten er eerder dan de zon en de maan. Binnen de evolutiegeschiedenis waren de zon, maan en sterren er al voordat er leven op aarde ontwikkelde.

 

In Genesis zijn vogels er eerder dan de landdieren, in het evolutieverhaal ontwikkelden vogels zich uit de landdieren. Dat geldt eveneens voor de walvissen. In Genesis waren deze zwemmende reuzen er eerder dan de landdieren, in het evolutieverhaal ontwikkelden walvissen zich uit de landdieren. Naast dat de dagen niet uitgerekt kunnen worden, heeft het vanuit evolutionair oogpunt geen enkele zin om de dagen uit te rekken tot perioden. Je lost er niets mee op. Een evolutionaire schepping verdedigen door de dagen te rekken is daarmee een doodlopende weg.