Ik bid u dan, broeders, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehaaglijke offerande.

— Romeinen 12:1

Ons levensgeluk bestaat in heilig zijn. Gelukkig zijn zonder heilig te zijn, is niet mogelijk. Heilig zijn betekent: van alle zonde afgekeerd en naar Gods goede wil toegekeerd. Onze Maker weet wat ons tot echt blije mensen maakt. Hij heeft ons zó geschapen, dat we pas echt mens zijn, wanneer we met onze Schepper leven, naar Zijn stem luisteren en Hem liefhebben. Als je het aan mensen vraagt, die dit leven met God niet kennen, zullen ze het misschien ontkennen. Maar ontmoet je eens een ‘ervaringsdeskundige’ die beide levenshoudingen uit ervaring kent: gelukkig proberen te zijn zonder God en geluk zoeken en vinden bij God; díe weet uit ervaring dat het eerste leeg laat en het tweede vol maakt.

Het offer van je leven aan God, de Bron van het leven en van alle vreugde, heet in dit vers een welbehaaglijk offer. God vindt het fijn, bedoelt Paulus, als jij je helemaal aan God toewijdt. Als je hierover wat verder nadenkt, kan het zomaar zijn dat het je gaat duizelen: Wat? Vindt God het fijn als ik – nietig mensje dat ik ben – Hem gehoorzaam? Is Hij dan zó persoonlijk op mij betrokken, dat Hij dat ziet en daar blij mee is?

We kunnen het ons niet voorstellen. Maar het staat toch echt in de Bijbel. God vindt het heel erg als jij je ondergang tegemoet gaat en Hij vindt het heel fijn als jij je tot Hem keert, je tot Hem bekeert – hoe gebrekkig het ook is. Als jij je zonden Hem belijdt, op Zijn Zoon je vertrouwen stelt en Hem met liefde gehoorzaamt.

Wat moet de band tussen God en ons dan toch innig zijn om dit te kunnen schrijven: een voor God welbehaaglijk offer…



Lezen: 1 Petrus 2:1-10