En word aan deze wereld niet gelijkvormig.

— Romeinen 12:2

Met de woorden ‘deze wereld’ bedoelt de apostel de manier van leven van mensen die met God geen rekening houden. Hoe zij over allerlei dingen denken. Welke waarde hechten mensen aan geld, aan genot, als ontspanning, aan gemak, aan eer? Enzovoorts.

Er niet gelijkvormig aan worden betekent dat wij een andere kijk op de dingen moeten hebben. Omdat Gods ontferming in ons leven kwam, komen we anders in het leven te staan. Het gaat ons niet meer, zoals vroeger, om ons IK. Want ja, dát is het eigenlijk waar het bij de wereld om gaat: dat IK aan mijn trekken kom. Op welk terrein ook. Altijd sta IK in het middelpunt. Míjn visie, míjn mening, míjn belangen en voordeel, míjn wensen en hartstochten. Altijd gaat het om IK. Dat we als christenen dit niet altijd op dezelfde manier in praktijk brengen als de goddelozen, kan waar zijn. Maar in wezen is er geen verschil. Zolang de barmhartigheid van God jouw hart niet heeft overwonnen, gaat het je altijd (openlijk of stiekem) om jezelf. Maar komt de liefde van God, de liefde van Christus in je hart, dan stempelt deze liefde heel je denken en willen en voelen. Dan krijg je liefde niet alleen voor God Zelf en Zijn Woord en Dag en volk, maar ook voor je naaste in het algemeen. Dan is je geld niet meer van jou, maar van Hem. Dan wil je het besteden in Zijn dienst en tot nut van je naasten, dichtbij en ver weg.

En zo bedoelt Paulus het, nu hij oproept om niet op dezelfde manier in het leven te staan en tegen de dingen aan te kijken, als de wereldling-zonder-God.

Mee eens? Ik bedoel: ben je het met Paulus eens?