Die onrecht doet, dat hij nog onrecht doe; en die vuil is, dat hij nog vuil worde; en die rechtvaardig is, dat hij nog gerechtvaardigd worde; en die heilig is, dat hij nog geheiligd worde.’

— Openbaring 22:11

Hoe dichter je bij de tijd komt om te oogsten, hoe duidelijker je het onkruid tussen het koren ziet. Dat beeld gebruikt Johannes als hij gaat afronden. Er is veel gepasseerd in dit Bijbelboek. Nu komt het aan op onze reactie. Want het gaat bijna gebeuren, de wederkomst is aanstaande. Jezus komt terug. Hij komt spoedig terug. Sterker nog, vele dingen uit de Openbaring zijn al bezig. De oogsttijd komt steeds dichterbij. Er zijn twee antwoorden mogelijk als je geconfronteerd wordt met de zekerheid van Jezus’ komst. Je kunt des te meer gaan verlangen naar Jezus’ komst, of je kunt je des te meer verharden. Hoe is het met jou? Want wat er gaat gebeuren naarmate de komst van Jezus dichterbij komt, is dat steeds duidelijker waar jij in het leven staat. Denk aan de plaat met de brede en smalle weg. Denk aan hoe het aan de onderkant van die plaat heel dicht bij elkaar ligt. Maar hoe verder je komt op de levensweg, hoe verder je verwijderd wordt van die ander. Dat is de bedoeling van vers 11. Je zult bij de een steeds meer ongehoorzaamheid merken, en bij de ander steeds meer verlangen. Zie je daar niet al iets van gebeuren vandaag de dag? Mensen zonder God lijken steeds verder van God af te komen staan. De vervolging neemt toe. En tegelijk komen te midden van dat onkruid de bloemen, de kinderen van God die volharden, steeds meer openbaar. Wat zegt jouw levenswandel? Waar hoor jij bij? Wat heeft de boodschap van Openbaring teweeggebracht in jouw leven? Laat het je (opnieuw) brengen aan de gezegende voeten van de Heere Jezus Christus. 



Lezen: Openbaring 22:6-11