In het midden van haar straat en op de ene en de andere zijde der rivier was de boom des levens, voortbrengende twaalf vruchten, van maand tot maand gevende zijn vrucht; en de bladeren des booms waren tot genezing der heidenen.

— Openbaring 22: 2

Natuurlijk is dit een plaatje van het paradijs. We weten dat de mens in het eerste paradijs van alle bomen mocht eten, ook van de levensboom, maar niet van de boom van kennis van goed en kwaad. Als de mens daarvan zou eten, zou de mens niet meer afhankelijk zijn van God, maar van zichzelf en van eigen kennis. De vloek zou komen. En die kwam. De mens moest uit het paradijs. De weg naar de boom des levens moest bewaakt worden. Waarom mocht de mens er niet meer van eten? Dan zou de mens voor eeuwig onder de vloek moeten leven. Maar dat wilde God niet. Daarom beloofde God de Messias om de weg naar de boom des levens weer te openen. Zo kwam Jezus. Hij is aan het kruis als het ware door het vlammende zwaard van de engel heengegaan die de weg naar de boom des levens toesloot. Hij heeft het zwaard zijn kracht ontnomen. En nu leeft Hij tot in alle eeuwigheid. Het is opvallend en veelzeggend dat door de apostelen het kruis heel vaak ‘het hout’ of ‘de boom’ genoemd wordt. Dat is rijk. Want daarmee zegt het Evangelie: ‘Weet je dat er tóch een levensboom is? Het is het kruis van de Heere Jezus Christus. Als je daarheen vlucht met je zonde en verlorenheid, zul je eeuwig leven ontvangen. Zijn Levensboom vormt de toegang tot het paradijs. En van Zijn werk mag je dan eeuwig genieten. Want doordat Hij hing aan de boom op Golgotha ziet Johannes dat de boom des levens in het hemelse Jeruzalem onophoudelijk bloeit. Het is het beeld van het zalig hemelleven. Geen ziekte en geen dood meer, maar een volheid van zegen. Zondaren (is het geen wonder?) mogen daar eeuwig in overvloed in Gods nabijheid zijn. Krijg je er geen zin in?



Lezen: Openbaring 22:1-2, Genesis 2:9 en Genesis 3:22-24