O Herder Israëls! Neem ter ore, Die Jozef als schapen leidde. Die tussen de cherubim zit, verschijn blinkende.

— Psalm 80:2

Er zijn niet veel plaatsen in het Oude Testament waar God als Herder aangesproken wordt. Een herder zorgt voor zijn schapen. En dat doet hij heel zorgvuldig. Hij zorgt ervoor dat zijn schapen veilig zijn. Dat ze genoeg voedsel hebben en dat ze niet verdwalen. Zo roept de dichter van deze Psalm naar de Heere God.

Daarbij vraagt hij of de Heere wil luisteren naar het gebed van Zijn volk. Of Hij het volk wil weiden zoals een herder zijn schapen weidt. Zo voor hen wil zorgen dat het goed met ze gaat.

Verder spreekt hij God aan als ‘Die tussen de cherubim zit’. Hij bedoelt tussen de engelen op het verzoendeksel van de ark. De ark die in het heilige der heiligen staat. Het verzoendeksel wijst erop dat er iets verzoend moet worden. Maar ook dat dat kan! Want God woont op het verzoendeksel. Door onze zondige aard en onze dagelijkse overtredingen hebben we vanuit onszelf het onmogelijk gemaakt om met God verzoend te worden. Maar God heeft zelf die mogelijkheid gegeven door Zijn Zoon te sturen. Daarop wijst het bloed dat op het verzoendeksel gesprengd wordt. Verzoening is alleen mogelijk door het bloed van Jezus.

God geeft zelf de enige mogelijkheid zodat zondaren verzoend kunnen worden. In geen enkele andere godsdienst komen we dat tegen. Daar moet de mens het - hoe dan ook - zelf oplossen.

In het Nieuwe Testament lezen we dat Jezus uitroept: ‘Ik ben de goede herder!’ En dan gaat het niet alleen om Zijn kudde te weiden, verzorgen en beschermen. Nee, Hij gaat zelfs Zijn leven voor hen geven.

Een goede herder stelt zijn leven voor de schapen.

Zo kwam Jezus om zondaren te redden.

Belijd je zonden en vlucht naar Jezus.